Η κατάκτηση του κυπέλλου!!

      Μόλις τώρα ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη.Τα παιδιά της τάξης μου ,δηλαδή της Ε΄1, ουρλιάζουν σαν τρελά, λέγοντας ο ένας στον άλλον<<Ναιιιιιι το πήραμε ξανά!!>>

    Τα χέρια μας τρέμουν σαν τρελά γιατί χτυπάμε τα θρανία! Χαρά, ανακούφιση, ευχαρίστηση και πάνω από όλα υπερηφάνεια, μας κατακτά όλους .Τα αγόρια έβγαλαν τις μπλούζες τους και πανηγύριζαν!! Έπειτα βγάλαμε όλη μαζί η τάξη φωτογραφίες.

     <<Τα αγόρια της τάξης σας είναι φοβερά!>>, <<Αχ! μπράβο σας!>> και << Μπράβο και του χρόνου πάλι!>>.Μα 8-2 είναι για να μην χειροκροτηθούν; Όλοι μας θεωρούμε πως είμαστε το καλύτερο τμήμα ever, επειδή είμαστε πολύ καλοί ο ένας με τον άλλον!

        Του χρόνου που θα γράψουμε εφημερίδα θα μας έχουμε στο πρωτοσέλιδο!
Μάτσα μούτσα, αγκαλιές , φιλιά και κακό!!

         Σήμερα θα φύγουμε από το σχολείο με πάρα πολύ χαρά!

Και πού είστε , περιμένουμε το κύπελλό μας ,εεεε;

<<Ε΄1 Ε΄1 Ε΄1 Ε΄1 Ε΄1 Ε΄1 Ε΄1>>

                                                                                        M.A.

Εδώ αγώνας

Αφού νικήσαμε στον αγώνα ποδοσφαίρου, νιώθω χαρά, αγάπη, ευτυχία, γιατί τέτοιες στιγμές είναι να μην χαίρεσαι; Βέβαια στεναχωρήθηκα, αφού τελείωσε ο αγώνας, γιατί ένας αντίπαλός μας άρχισε να κλαίει, γιατί έχασαν. Όμως η καλή μας κυρία Χρυσούλα, η παλιά του δασκάλα τον συμβούλεψε και του είπε:  «παιδί μου πρέπει να μάθεις να χάνεις, αλλά και να κερδίζεις». Αυτός όμως δεν συγκράτησε την συμβουλή και συνέχισε να κλαίει. Κανονικά θα έπρεπε να ευχαριστεί το θεό που κατάφερε να φτάσει ως τον τελικό.    Έπειτα δεν είναι επαγγελματίας, είναι μόνο ένα εντεκάχρονο αγόρι. Εξάλλου είναι ένα παιχνίδι και δεν παίζουμε μόνο για να κερδίσουμε αλλά παίζουμε για την συνεργασία κ.α.      

                                                                                           Όλγα Α.

         Ο τελικός

  Όταν άρχισε ο αγώνας ένιωθα μεγάλη ανυπομονησία . Μετά από λίγο μπήκε το πρώτο γκολ! Αισθανόμουν πολύ χαρούμενη , χειροκροτούσα με όλη μου τη δύναμη . Όταν τελείωσε το ημίχρονο, το σκορ ήταν πέντε μηδέν , κερδίζαμε ! 

       Στην αρχή του δεύτερου ημιχρόνου οι αντίπαλοι έβαλαν δύο γκολ. Δεν στενοχωρήθηκα πολύ, αφού εμείς είχαμε βάλει ήδη πέντε . Μετά από λίγο βάλαμε και το έκτο γκολ , τότε ήμουν σίγουρη πως θα κερδίζαμε! Σε λίγο το παιχνίδι έληξε , το σκορ ήταν οκτώ- δύο. Νικήσαμε ! Ένιωθα πάρα πολύ χαρούμενη , χαμογελούσα , χειροκροτούσα και ένιωθα τέλεια. Αυτόν τον τελικό δε θα τον ξεχάσω ποτέ!

                                                                                                    Α.Μπ.